Tentoonstelling ABSTRACT noch CONCREET

12 augustus t/m 8 oktober 2011
Opening 12 augustus 19.00 uur

De driemaster, een beeld van Andrew March, is op het eerste gezicht een figuratief werk in een tentoonstelling van abstracte en concrete kunst. Het beeld is geheel wit en ziet er bijna materieloos uit. Daardoor beantwoordt het niet aan de bekende afbeeldingen die je kent van schoolplaten of aan de replica?s die je her en der ziet. Eerder lijkt het de weergave van een idee van een schip zoals dat in ons hoofd gevormd is nadat we alle schepen van de wereld hebben gezien, een soort blauwdruk.
Misschien is dit beeld daarom wel het meest abstracte van de nieuwe tentoonstelling met abstracte en concrete kunst in Kunsthal 52.

Lag de nadruk in vorige tentoonstellingen vaak op figuratief werk, deze keer is geheel gekozen voor werk dat doorgaans abstract of concreet wordt genoemd. Opnieuw is er sprake van een krachtig en boeiend geheel.
Een keur van Noord-Hollandse kunstenaars van naam, aangevuld met twee eveneens bekende kunstenaars uit Amsterdam en ??n uit Berlijn, biedt een scala aan inzichten en werkwijzen.
De verscheidenheid zorgt ervoor dat begrippen als abstract en concreet er al snel niet meer toe doen, zelfs op losse schroeven worden gezet wanneer je door de tentoonstelling loopt. Dat is ook juist de opzet van de curatoren Georges Hanna en Henk van Gerner. Eerder is voor hen kwaliteit een bindende factor dan de naar hun idee verouderde indeling in stijlen. Wel is gekozen voor kunstenaars bij wie abstractie en/of het gebruik van concrete middelen als vorm, lijn,kleur, materiaalgebruik of de wijze van verfopbreng belangrijke elementen zijn in hun werk.
Met ?ABSTRACT noch CONCREET? laat Kunsthal 52 in Den Helder werk zien dat op dit moment minder aandacht krijgt in de publiciteit, maar dat desondanks springlevend en zeer eigentijds blijkt te zijn.

Er lopen verschillende lijnen door de expositie. Het werk van Jan Maarten Voskuil, Sanne Bruggink, Bill Kunst en Jerry Keizer lijkt bijvoorbeeld vooral te gaan over de toepassing van de zojuist genoemde middelen. Toch zijn het de werken zelf die zich daarvan loszingen. En per kunstenaar wel op een geheel verschillende manier. Opvallend is hier te zien hoe elke kunstenaar d?t materiaal of juist die werkwijze kiest die haar of zijn werk een optimale identiteit verschaft.
Anderzijds roepen de werken van Kees Bierman, Jos Kruit, Andrew March en Jan Nijhof een soort herinnering op aan een bestaande werkelijkheid. Deze wordt echter niet vertaald of op een geabstraheerde manier weergegeven in hun objecten. Met hun beelden cre?ren ze een nieuwe, niet eerder geziene werkelijkheid.
Bij elke kunstenaar kun je je ook afvragen ?f en hoe de buitenwereld in het werk reflecteert.
Piet Tuytel, Henk van Gerner en Anna Werkmeister bijvoorbeeld gebruiken de dingen, de voorwerpen om ons heen zoals wij die zien of kennen. Tuytel dwingt bestaande stalen profielen of cv-radiatoren zich te gehoorzamen naar zijn wetten. Van Gerner stapelt en ordent industri?le produkten net zo lang tot ze hun eigen identiteit verliezen, terwijl Anna Werkmeister in haar videowerken zoekt naar de achterliggende structuren van alledaagse gebeurtenissen.

Zo zijn er meer lijnen, overeenkomsten en tegenstellingen te ontdekken in ?Abstract noch Concreet?, maar bovenal is het een tentoonstelling van autonome beelden waarin zowel klassieke als eigentijdse elementen aanwezig zijn en waarin nieuwe gezichtspunten worden getoond in plaats van dat er oude worden herhaald.